عمعق بخارائي

بدیهه سرائی بازدید: 2733

 

 

يكي از پادشاهان ساماني از عمعق بخارائي پرسيد كه شعر رشيدي سمرقندي را چون مي‌بيني؟

عمعق گفت: شعر در غايت نيكي است امّا قدري بي‌نمك است.

در اين بين رشيدي به خدمت رسيد.

پادشاه او را گفت كه: عمعق را پرسيدم كه شعر رشيدي چون است، گفت نيك است امّا بي‌نمك!

رشيدي  في‌البديهه اين قطعه را گفت:


شعــرهـاي  مــرا  بـه   بـي ‌نمكــي         عيـب كـــردي، روا بــود شايد

شعرمن همچو شكر و شهد  است           و  انــدريـن  دو  نمـك نكو نايد

شلغـــم  و  بــاقلا  اسـت  گفتة  تو           نمك، اي قلتبــان،  تـــو را بايد

 

شاه را عظيم خوش آمد و او را نعمت بخشيد.