زلزله تبریز

لطایف و ظرایف ادبی بازدید: 2294


در شب پنجشنبه هفدهم ربیع الاوّل سال 431 در تبریز زلزله ای افتاد که بیش از چهل هزار نفر هلاک شدند و اکثر مورّخین در کتابهای خود به این زلزله اشاره کرده اند.از جمله حمدالله مستوفی در « نزهته القلوب » و عبدالرّزاق دنبلی در « تجربه الاحرار » و ناصر خسرو در « سفرنامه » و دیگران می نویسند شهر تبریز بکلی خراب گردید و بیش از چهل هزار نفر در آن واقعه هلاک شدند.

حکیم قطران شاعر معروف تبریز در خصوص آن زلزله قصیده ای دارد و این چند بیت از آن قصیده است :


بود  محال  تو  را  داشتن  امید   محال          به عالمی که نباشد همیشه  بر یک حال

نبود  شهر  در  آفاق  خوشتر  از  تبریز           به ایمنی و به مال  و  به  نیکویی و  جمال

به کام خویش همی کردهرکسی تدبیر          به مال خویش همی داشت هرکسی آمال

فراز گشت نشیب ونشیب گشت فراز           رمال  گشت  رماد   و  جبال  گشت  رمال

دریده گشت زمین وخمیده گشت نبات         دمنده  گشت  بحار  و  رونده  گشت جبال

کسی که رسته بُدازمویه گشته بودچوموی    کسی که جسته بُد،ازناله مانده بودچو نال

یکی نبودکه گفتی به دیگری که:مَموی         یکی نبود  که  گفتی به  دیگری  که: منال