آرزو دارم كه يك روز آورم بيغم به سـر اي فلك امـــــــــروز محنتهاي فردا مي كشم
مرا هرگز نباشد خواب و دارم آرزو گاهي كه خواب آيد بهچشمم بلكه جانانم به خواب آيد
داري هوس كه غير براي تو جان دهـــــــد؟ آه اين چه آرزو است مگـــــــــر مردهايم ما
شبي در عالم مستي همين قـــدر آرزو دارم كه مست از جاي برخيزي و بنشيني به دامانم
چشم من است و اشك غم و گلبن مـــــراد باشد كه بر دمــــــــتد گل يك آرزو مـــرا
فريب دو رنمـــــاهاي آرزو خــــــــــوردم ره سراب گرفتم ز تشنگي مـــــــــردم
به ماه روي تو اين آرزو كه مــن دارم هزار سال اگر بينمت هنــــــوز كم است
آرزو دارد كه بيند كشته آن بدخو مرا وه كه خواهد كشت آخر آرزوي او مرا
كيم من؟ آرزو گم كرده اي تنها و سرگردان نه آرامي نه اميدي نه همدردي نه همراهي
به بوسهاي زد هان تو آرزومنــــــــــــــــدم فغان كه با همه حسرت به هيچ خرسندم
اينكههر سو ميكشم با خود نه پنداري تن است گورگردان است و در او آرزوهاي من است
از در و ديوار ميگيرم سراغ مـــــرگ را رهنورد ماندهام در آرزوي مـنــــــزلتـــم
عمرم چنان گذشته به سختي كه مـرگ را فرصت نكردهام كه كنـــــــــم آرزو هنــوز
همه هست آرزويم كه به بينم از نو رويي چه زيان ترا كه منهم برسم به آرزويـــــــي
اگر به دامن وصل تو دست مــــــــــا نرسد كشيدهايم در آغـــــوش آرزوي تـــــــــرا
يــــــــــــــــــاد ايامي كه مــــــــــــرغ آرزو بر بساط ابـــــــــــــــرها پر مي گرفت
چند در دل آرزو را خاك غم بر سر كنم؟ آتشي را تا به كي در زير خاكستر كنم؟
دگر آرزو نجـــــــــــــويم پي آرزو نپويـم همه از تو شكر گويم كه تويي شكارم امشب
ز بس زخم زبان خوردم دهان از گفتگو بستم در دل را ز نوميـــــدي به روي آرزو بستم
همه آرزوي دل را به تبسّمي بــــــــــرآور همه رنجهاي جان را به كرشمهاي دوا كن
اي كاش نامي از من خونين جگر نــــــبود تا از فغان و گـــــريه به گيتي اثر نــــبود
چنان بديدن روي تــــــــــــــــــو آرزومندم كه گر بدادن جان ممكن است خرسندم
سوخته چون لاله عمري در فراق لالهروئي بر لب آمــــد جان و ما را بر نيامد آرزوئي
اي ديدنت آرزوي دلهـــــــــــــــــــــــــــا اي كـاش تـــــــــــــــرا نديده بــــــــــودم
صفائي بود ديشب با خيالت خلوت ما را ولـــي من باز پنهاني ترا هم آرزو كــردم
اگــــــــــر نيك بختي تــــــرا آرزو است چنان زي كه دشمن شود بـــــاتو دوست
اگـــــــــــر دستم رسد بر چرخ گــردون از او پرسم كه اين چون است و آن چون
يكي را ميدهـــــــــــي صد ناز و نعمت يكي را قرص جو آلــــــــــــوده در خون
اگـــــــــــــر در دم يكـي بودي چه بودي اگر غم اندكي بـــــــــــــــــودي چه بودي
ببالينــــم حبيبم يــــــــــا طبيــــــبم از اين دوگر يكي بودي چه بــــــــــــــودي